Śliwa - odmiany, wymagania, zastosowanie, sadzenie, zapylacze.

Śliwa (Prunus domestica) odmiany: 

Śliwa Amers

Amers to odmiana śliwy pochodząca ze Stanów Zjednoczonych. Odmiana ta rośnie umiarkowanie silnie, młode sadzonki wykształcają stożkowate luźne korony, z czasem gęstniejące. W okres owocowanie wchodzi szybko, w zależności od podkładki na której jest zaszczepiona, w drugim lub trzecim roku. Plony wydawane są regularnie i bardzo obficie. Dojrzewanie śliwy Amers jest w połowie września. Bardzo smaczne owoce są duże (nawet powyżej 55g) lekko spłaszczone, owalne, ze skórką ciemnofioletową lub bordowo-niebieską.

Wymagania:
Jest to odmiana wytrzymałą na mróz, niepodatna na choroby, tolerancyjna na szarkę. Stanowisko dla Amers powinno być dobrze nasłonecznione, osłonięte przed wiatrem. Nie może być uprawiana na glebach podmokłych takich jak gliny i mady. Odmiana ta preferuje gleby wilgotne i żyzne. Gleby mało urodzajne można dowartościować mieszając ją na przykład z kompostem.

Zastosowanie:
Idealna do sadów owocowych, jak i przydomowych ogrodów.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią. Po wsadzeniu sadzonki przycina się gałązki o 1/3 jej długości, a miejsce szczepienia należy pozostawić ponad ziemią. Należy obficie podlać.

Zapylacze: 
Blufree, Cacańska Lepotica, Oneida, Stanley

Śliwa Amers

Śliwa Blue Free

Śliwa Blue Free to odmiana, której drzewo jest silnego wzrostu-do 4, 5 metrów. W okres owocowania wchodzi wcześnie, owocując regularnie i wydając duże (około 55g), owalne owoce o ciemno niebieskiej skórce z szarobiałym nalotem. Wewnątrz zawiera smaczny, żółtawy miąższ, bardzo dobrze przywierający do pestki, ciężki do oddzielenia. Zbioru tej odmiany szacuje się na sierpień i październik.

Wymagania:
Najlepsze stanowisko pod śliwę blue free to miejsce w półcieniu lub słońcu. Rozstawa powinna wynosi 1-2 metry. Charakteryzuje się bardzo dobrą odpornością na niskie temperatury i mrozy. Potrafi wytrzymać nawet do -35 stopni. Preferowany jest rozstaw 2 metrowy oraz podkładka z ałyczy. Glebę pod śliwę blue free można nawozić kompostami i dokładnie przekopać, tak samo jak w przypadku innych odmian śliwy. Dodatkowo można stosować nawozy mineralne w celu zwiększenia plonów.

Zastosowanie:
Idealna do sadzenia w sadach owocowych oraz ogrodach przydomowych.

Sadzenie:
Sadzić można w dwóch okresach. Pierwszy zaczyna się od początku marca i kończy w maju, natomiast drugi to okres od września do listopada.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Blue Free

Śliwa brzoskwiniowa Jerozolimka

Została utworzona we Francji w XVI wieku. Odmiana ta charakteryzuje się dużymi mięsistymi pestkowcami o kulistym kształcie barwy żółtej bądź zielonej z rumieńcem. Miąższ jest soczysty z wieloma związkami odżywczymi. Dość silnie rośnie, liście są sztywne eliptyczne a kwiaty barwy białej 5-dzielne.

Wymagania:
Wymaganie glebowe Jerozolimki są bardzo niskie. Dobrze radzi sobie nawet w miejscach z wysokim poziomem wody gruntowej. Natomiast wymaga dużo słońca i ciepła. Powinna być osłonięta od wiatru. W pierwszych latach po posadzeniu należy skracać przyrosty. Tworzą naturalne korony i się dobrze zagęszczają. W następnych latach cięcia wykonuje się w celu usunięcia suchych, chorych lub uszkodzonych gałęzi. Zaatakowane przez mszyce opryskuje się odpowiednim preparatem wczesną wiosną.

Zastosowanie:
Najlepiej jest ją sadzić przy parkanach, pergolach i altanach i innym tym podobnym miejscach. Takie stanowiska zapewniają roślinie osłonę przed mroźnym, zimowym wiatrem i ułatwiają ukręcenie jej na zimę słomą.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
Renkoda Zielona, Renkloda Ulena, Kirka, Cacańska Lepotica, Najbolja

Śliwa brzoskwiniowa Jerozolimka

Śliwa Empress 

Śliwa Empress to drzewo o średnio silnym wzroście, który wyraźnie słabnie po wejściu w okres owocowania. Korona jest rozłożysta, ale rzadka. Charakterystyczne dla tej odmiany są bardzo duże owoce (ok. 65-80 g) o podłużnym kształcie. Skórka jest niebiesko-granatowa, a u mocno dojrzałych owoców ciemnogranatowa, pokryta jasnym nalotem. Miąższ ma kolor zielonkawo-żółty, jest słodki z lekko kwaśnym posmakiem, smaczny i średnio jędrny, całkowicie oddziela się od pestki.

Wymagania:
Najlepiej sadzić ją na słonecznym stanowisku, dobrze osłoniętym od wiatru, na żyznym i wilgotnym, ale nie podmokłym podłożu. Śliwa Empress jest odmianą mrozoodporną. Bardzo wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonuje co roku, bardzo obficie. Jako zapylacze najlepiej stosować takie odmiany, jak m. in.: Stanley, Bluefree, Valor, President.

Zastosowanie:
Drzewo kwitnie na przełomie kwietnia i maja, a owoce dojrzewają w drugiej połowie września. Empress to odmiana typowo deserowa, która najlepiej smakuje spożywana bezpośrednio, ale nadaje się też na przetwory. Polecana jest zarówno do nasadzeń towarowych jak i amatorskich.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
Cacańska Lepotica

Śliwa Empress

Śliwa Herman

Śliwa Herman cechuje się średnio silnym wzrostem i tworzy kulistą, dość gęstą, ale luźną koronę. Owoce są średniej wielkości (ok. 35 g) o owalnym kształcie, z fioletowo-niebieską skórką, mocno pokrytą gęstym, niebieskim nalotem. Miąższ jest zielonkawo-żółty, smaczny i aromatyczny, dobrze odchodzący od pestki. Drzewo kwitnie w kwietniu, a owoce osiągają dojrzałość już pod koniec lipca.

Wymagania:
Odmiana ta najlepiej rośnie na stanowiskach oświetlonych i słonecznych. Preferuje żyzne, przepuszczalne, umiarkowanie wilgotne gleby. Cechuje się dużą odpornością na mróz i średnią wrażliwością na szarkę. Wcześnie, bo w 2-3 roku po posadzeniu wchodzi w okres owocowania. Owocuje corocznie, dość obficie. Herman to odmiana częściowo samopłodna, dlatego w celu zwiększenia plonów warto posadzić w pobliżu odpowiednie zapylacze, np. Amers czy Cacanska Lepotica.

Zastosowanie:
Śliwki nadają się do spożycia na surowo, ale także na przetwory czy do mrożenia. Odmiana ta polecana jest przede wszystkim do nasadzeń towarowych, nadaje się jednak również do sadów amatorskich.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Herman

Śliwa japońska Kometa

Kometa jest rosyjską odmianą śliwy japońskiej. To drzewo o średniosilnym wzroście, tworzące symetryczną koronę o średnim zagęszczeniu. Liście są owalne, błyszczące i intensywnie zielone, lekko omszone od spodu. Daje owoce średniej wielkości o masie ok. 30 g i kulistym, lekko wydłużonym kształcie. Skórka owocu jest czerwono-bordowa, błyszcząca i pokryta nalotem woskowym. Miąższ jest żółty, soczysty, o słodko-kwaskowatym smaku. Mała pestka zrośnięta jest z miąższem.

Wymagania:
Odmiana ta preferuje nasłonecznione i ciepłe stanowiska oraz żyzną, zasobną w składniki mineralne glebę. Jest wrażliwa na suszę, dlatego potrzebuje dobrego nawodnienia. Cechuje się dużą wytrzymałością na mróz i rzadko zapada na choroby. Drzewo owocuje już w drugim roku po zasadzeniu. Owoce dojrzewają nierównomiernie, dlatego należy zbierać je dwu- lub trzykrotnie w odstępach kilku dni. Plony są regularne i bardzo obfite, dlatego należy ręcznie przerzedzać zawiązki. Jest częściowo samopłodna, ale owocuje lepiej w obecności innych odmian śliw.

Zastosowanie:
Kometa to śliwa deserowa, która najlepiej smakuje spożywana bezpośrednio.

Sadzenie:
Najlepiej sadzić je wczesną wiosną lub późną jesienią. Drzewo kwitnie od połowy do końca kwietnia, a dojrzałość zbiorcza owoców przypada na początek sierpnia.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa japońska Kometa

Śliwka Katinka

Drzewa śliwy Katinka charakteryzują się silnym wzrostem. Tworzą dość luźną koronę o kulistym kształcie. Owoce są małe lub średnie (ok. 20-28 g) o owalnym kształcie i bordowo-niebieskiej skórce, która u mocno dojrzałych owoców jest prawie granatowa, pokryta jasnoniebieskim nalotem. Żółty lub pomarańczowy miąższ jest zwarty, słodki i smaczny, bardzo łatwo oddziela się od pestki. Kwitnie na przełomie kwietnia i maja. To odmiana wczesna, owoce osiągają dojrzałość zbiorczą na początku sierpnia.

Wymagania:
Odmiana ta preferuje cieplejsze stanowiska oraz ciepłe, żyzne i przepuszczalne gleby. Katinka cechuje się średnią wytrzymałością na mrozy, a wiosenne przymrozki mogą uszkadzać kwiaty. Jest średnio podatna na choroby i szkodniki. To odmiana samopylna, jednak dla poprawy plonowania można stosować odmianę Cacanska Lepotica. Katinka jest dobrym zapylaczem dla odmian śliw takich jak Hanita, President czy Elena. Drzewo owocuje corocznie, obficie.

Zastosowanie:
Katinka to śliwa deserowa, która najlepiej smakuje spożywana bezpośrednio. Doskonale nadaje się również na przetwory.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Katinka

Śliwa Królowa Wiktoria

Królowa Wiktoria to stara angielska odmiana śliwy powszechna w całej Europie. Drzewo rośnie silnie i tworzy kulistą, ale nieregularną koronę. Owoce są duże (ok. 35g) i owalne, a skórka gładka, różowo-czerwona, pokryta niebieskawym nalotem. Żółty miąższ zwykle jest słodki, soczysty i smaczny, jednak podczas chłodnego i deszczowego lata staje się wodnisty i mało słodki. Miąższ dość dobrze oddziela się od pestki.

Wymagania:
Najlepiej posadzić ją na osłoniętym od wiatru, słonecznym stanowisku. Odmiana preferuje glebę piaszczysto-gliniastą, żyzną, zasobną w substancje odżywcze o umiarkowanej wilgotności. Jest wrażliwa na mróz, ale odporna na choroby. Dość wcześnie wchodzi w okres owocowania - nawet w dwa lata od posadzenia. Plonuje obficie, ale z tendencją do owocowania przemiennego. To odmiana samopylna.

Zastosowanie:
Drzewo kwitnie na przełomie kwietnia i maja, a owoce dojrzewają pod koniec sierpnia i na początku września. Królowa Wiktoria jest śliwą deserową, najlepiej smakuje spożywana na surowo. Doskonale nadaje się też do suszenia.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub na jesień.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Królowa Wiktoria

Śliwa Mirabelka z Nancy

Śliwa Mirabelka z Nancy jest francuską odmianą śliwy owocującą niezwykle obficie. Drzewo tej odmiany, podobnie do innych, rośnie średnio silnie, jednak do jego zalet należy to, że jest dość wytrzymałe na przymrozki. Jego korona jest zwarta i kulista, a owoce drobne, o złotożółtej skórce oraz bardzo słodkim i smacznym miąższu tego samego koloru. Zbioru owoców tego drzewa warto dokonać pod koniec sierpnia. Nie należy zbytnio przedłużać tego terminu, ponieważ owoce te łatwo opadają.

Wymagania:
Mirabelka z Nancy powinna być sadzona przede wszystkim na żyznych i ciepłych glebach oraz stanowiskach, które mają zapewnione dostęp do dużej ilości światła słonecznego. Odpowiednia żyzność i nawodnienie gleby jest niezwykle ważne w przypadku tej odmiany, ponieważ zasadzenie jej w suchym, pozbawionym wody miejscu sprawiłoby, że nie wydałaby plonów.

Zastosowanie:
Ze względu na obfite owocowanie tego drzewa oraz dużą tolerancje na szkodniki, polecane jest ono do sadzenia w ogrodach działkowych. Warto wspomnieć, że nie jest również zbytnio wymagające pod względem jego utrzymania.

Sadzenie:
Najlepszym momentem sadzenia Mirabelki z Nancy jest jesień lub wczesna wiosna, ponieważ drzewko to zaczyna dobrze kwitnąć już w drugiej połowie maja.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Mirabelka z Nancy

Śliwa Opal

Śliwa Opal to szwedzka odmiana powstała przez skrzyżowanie Renklody Uleny z Early Fovourite. Odmianę tą cechuje średnia siła wzrostu. Korony są początkowo wzniosłe, z upływem lat rozłożyste i zagęszczają się. Jest to okaz samopłodny z wczesnym okresem owocowania na przełomie lipca i sierpnia. Wydaje śliwki średniej wielkości, o owalnym kształcie z cienką żółtozielona skórką, która wraz z upływem czasu staje się ciemniejsza, różowo-fioletowa. Dojrzewają nierównomiernie, więc przypadają zbioru dwukrotne.

Wymagania:
Odmiana ta dobre znosi mrozy, oraz późnowiosenne przymrozki. Charakteryzuje się dużą odpornością na choroby śliw, zwłaszcza niska podatność na szarkę. Śliwa Opal ma wymagania zależne od podkładki. Szczepione na Węgierce Wangheima mają duże wymagania wodne, oraz gleby lekko kwaśne, gliniaste. Mogą być to gleby brunatne lub lessy. Dobrze owocują także na lekkich glebach gorszych jakości. Powinno znajdować się na stanowisku dobrze nasłonecznionym.
Od razu po posadzeniu drzewka należy je przyciąć – uformować koronę.

Zastosowanie:
Idealna do sadów, jak i  ogrodów przydomowych.

Sadzenie:
Najlepszym momentem sadzenia śliwy Opal jest jesień lub wczesna wiosna, ponieważ drzewko to zaczyna dobrze kwitnąć już w drugiej połowie maja.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Opal

Śliwa President Prezydent

Śliwa President to drzewo z rodziny różowatych powstałe na skutek krzyżówki ałyczy i śliwy tarniny. Pochodzi z Kaukazu, lub Azji Mniejszej. Jest to nieduże drzewo i silnie rozbudowanym systemie korzeniowym, liśćmi eliptycznymi z ostrym wierzchołkiem. Jej kwiaty są zazwyczaj białe. Owocuje dużymi lub średnimi mięsistymi pestkowcami. Kształt maja wydłużony, czasem spłaszczony lub owalny. Kolor skórki od granatowego po czerwony. Wewnątrz soczysty miąższ, winno-słodki, aromatycznie, dobrze odchodzi o pestki. Zawiera liczne związki odżywcze.

Wymagania:
Odmiana mało wymagająca w stosunku do gleby. Potrafi rosnąć w miejscach gdzie jest wysoki poziom wody gruntowej. Wymaga dobrze nasłonecznionego, ciepłego stanowiska. Dobrze radzi sobie z przymrozkami, utrzymuje się w polskim klimacie. Po posadzeniu śliw należy je przyciąć zbyt silne przyrosty, uformować koronę. W późniejszych latach należy ucinać tylko gałęzie suche, chore lub uszkodzone. Drzewka zaatakowane przez szkodniki takie jak mszyce czy misecznik śliwowy opryskuje się odpowiednim preparatem wczesną wiosną.

Zastosowanie:
Idealne do nasadzeń w sadach i ogrodach przydomowych.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacz: 
Cacańska Lepotica

Śliwa President

Śliwa Renkloda Althana

Śliwa Renkloda Althana to odmiana nie występująca naturalnie w przyrodzie. Została stworzona we Francji w XVI wieku. Drzewo rośnie dość silnie, liście są sztywne, eliptyczne. Kwiaty przeważnie białe, obcopylne. Owoce to duże mięsiste pestkowce kulistych kształtów z żółtą lub lekko zieloną skórką pokrytą rumieńcem. Bardzo soczysty miąższ zawiera wiele składników odżywczych.

Wymagania:
Rekloda Althana ma bardzo małe wymagania glebowe. Jej uprawa udaje się nawet w miejscach o podwyższonym stanie wody gruntowej. Wymaga natomiast miejsca ciepłego, dobrze nasłonecznionego i osłoniętego od wiatru.

Zastosowanie:
Tę odmianę najlepiej sadzić przy pergolach, parkanach, altanach, ponieważ tego typu osłony zapewniają ochronę przez zimnymi wiatrami i mrozami. Zimą można owinąć słomą w celu zabezpieczenia przez niskimi temperaturami. W celu wysokich plonów powinno się stosować nawozy organiczne takie jak obornik czy kompost przynajmniej raz na 3 lata. Oprócz nawozów organicznych można stosować nawożenie mineralne: azotowe, potasowe lub fosforowe.

Sadzenie:
Najlepiej sadzić wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
Jefferson, Renkloda Zielona, Lutzelsachska, Renkloda Ulena, Królowa Wiktoria

Śliwa Renkloda Althana

Śliwa Renkloda Ulena

Śliwa Renkloda Ulena jest francuską odmianą śliwy. Roślina ma dużą i rozłożystą koronę. Jednoroczne pędy są długie i sztywne, mocne. Ciemnozielone liście z połyskiem są sztywne, mają eliptyczny kształt a ich powierzchnia jest lekko pofałdowana. Kwitnie w maju. Kwiaty są białe i spore. Każdego roku obficie śliwa owocuje. Duże, kuliste owoce mają żółtą skórkę i miąższ. Jest on soczysty, przylega do pestki od której słabo odchodzi, dopóki owoc nie dojrzeje w pełni.

Wymagania:
Odmiana ta szczególnie dobrze rośnie na cieplejszych stanowiskach. Drzewa i kwiaty są dość wytrzymałe na mróz, ale gdy rosną na stanowisku zimnym i suchym to owoce są mniejsze i gorzej smakują. Głównie dzięki odporności na choroby są polecane do ogrodów działkowych i przydomowych. Śliwa preferuje żyzne, przepuszczalne gleby.

Zastosowanie:
Roślina uprawna, owocuje obficie, jednak często przemiennie. Plony są cenione za szerokie zastosowanie owoców. Owoce deserowe dają szerokie pole do popisu. Można przykładowo przygotować z nich śliwowicę, kompot, dodać do ciast.

Sadzenie:
Wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Renkloda Ulena

Śliwa Renkloda Zielona Prunus domestica

Śliwa Renkloda Zielona cieszy się dużą popularnością, ze względu na słodkie owoce. Drzewo rośnie dość silnie, tworząc kuliste, spłaszczone korony. Owoce są średniej wielkości, koloru zielono-żółtego. Miąższ soczysty, słodki, który ciężko oddzielić od pestki. Dojrzewają w połowie sierpnia do początku października.

Wymagania:
Odmiana charakteryzuje się dużą odpornością i wytrzymałością na mróz, oraz choroby. Śliwa preferuje gleby żyzne, gliniaste i pyłowe. Ważna jest zasobność w składniki odżywcze, dlatego konieczne jest stosowanie odpowiednich nawozów, lub obornika. Najlepszym miejscem do zasadzenia są stanowiska słoneczne, lekko wzniesione, ciepłe i osłonięte od wiatru.

Zastosowanie:Polecana do uprawy w przydomowych ogrodach, jak i na działkach. Owoce nadają się do jedzenia na surowo, a także na przetwory. Często uprawiana w większej ilości, gdzie owoce sprzedawane są hurtowo. Zbiory owoców na transport rozpoczynają się około tydzień wcześniej, gdy śliwy są jeszcze twarde.

Sadzenie:
Młode drzewka sadzimy lub szczepimy najlepiej w okresie jesiennym, lub wczesną wiosną, przed pojawieniem się pierwszych pąków.

Zapylacze: 
Jefferson, Kirka, Królowa Wiktoria, Renkloda Althana, Węgierka Zwykła

Śliwa Renkloda Zielona

Śliwa Stanley

Śliwa Stanley charakteryzuje się początkowym silnym wzrostem, który stopniowo słabnie. Tworzy wyniosłą, kulistą, luźną i niezbyt symetryczną koronę. Rodzi duże (40-50 g), owalne, ciemnogranatowe owoce z intensywnym fioletowym nalotem. Miąższ jest żółty, słodki i soczysty, niezbyt dobrze oddziela się od pestki.

Wymagania:
Preferuje nasłonecznione stanowiska oraz ciepłe, żyzne i przepuszczalne gleby. Drzewa oraz pąki cechują się średnią odpornością na mrozy, a kwiaty mogą zostać uszkodzone przez wiosenne przymrozki. Odmiana ta jest dość odporna na choroby i częściowo tolerancyjna na szarkę. Wcześnie wchodzi w okres owocowania, plonuje corocznie i bardzo obficie. Stanley jest odmianą samopylną, polecaną jako zapylacz dla innych odmian śliw.

Zastosowanie:
Drzewo kwitnie na początku maja, owoce dojrzewają w drugiej połowie września, nie opadają przed zbiorem. Śliwki nadają się zarówno do spożycia na surowo, jak również do przetworów. Ze względu na dużą odporność na choroby oraz duże i smaczne owoce, odmiana polecana jest do ogrodów przydomowych i działkowych oraz do nasadzeń produkcyjnych.

Sadzenie:
Drzewka owocowe najlepiej sadzić wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Stanley

Śliwa Valor

Valor jest odmianą śliwy domowej. To drzewo o umiarkowanym wzroście, tworzące rozbudowaną, odwrotnie stożkowatą koronę. Ciemnozielone liście są sztywne i lekko ząbkowane. Owoce są bardzo duże (ich przeciętna masa to 50-60 g) o owalnym kształcie i brunatno-bordowej skórce pokrytej niebieskim nalotem. Miąższ jest smaczny, bardzo soczysty i słodki, dość dobrze odchodzi od pestki. Drzewo kwitnie na przełomie kwietnia i maja, a owoce osiągają dojrzałość zbiorczą we wrześniu.

Wymagania:
Odmiana ta preferuje nasłonecznione stanowiska, osłonione od wiatru. Najlepiej uprawia się ją na żyznej glebie piaszczysto-gliniastej o umiarkowanej wilgotności. Valor cechuje się średnią wytrzymałością na mróz oraz dużą wrażliwością na szarkę. To odmiana obcopylna, dlatego wymaga w bliskim sąsiedztwie obecności zapylaczy, takich jak np. Čačanska Rodna, Węgierka Włoska czy Stanley. Owocuje regularnie, ale umiarkowanie obficie, a w okres owocowania wchodzi w około czwartym roku po posadzeniu.

Zastosowanie:
Śliwki wyróżniają się dużą zawartością cukrów, dlatego doskonale nadają się do suszenia, przetworów oraz bezpośredniego spożycia.

Sadzenie:
Najlepiej sadzić ją wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
Cacańska Najbolja, Bluefree, Empress

Śliwa Valor

Śliwa Węgierka Dąbrowicka

Śliwa Węgierka Dąbrowicka to najpopularniejsza odmiana tego drzewa, która występuje w Polsce. Dość często mylona jest z dawną węgierką, choć ta tworzy duże większe owoce. Cechuje się silnym wzrostem, dzięki któremu już w ciągu trzech lat dorasta do około czterech i pół metra wysokości. Po zakończeniu tego okresu zaczyna silnie owocować. Tworzy jasnofioletowe owoce, które kontrastują z jasnozielonymi liśćmi o typowym dla śliw kształcie. Kwitnie wczesną wiosną, tworząc dorodne kwiatostany o białej barwie.

Wymagania:
Wytrzymała na mróz, choć w pierwszych latach wymaga odpowiedniego zabezpieczenia. Źle znosi jednak wiatry, co trzeba uwzględnić podczas sadzenia. Najlepiej rośnie na stanowiskach nasłonecznionych o żyznej glebie. Nie wymaga dodatkowego nawadniania. Odmiana obcopylna, przez co wymaga sadzenia w okolicy innych drzew. Owocuje jesienią, a także nie wykazuje tendencji do przemienności.

Zastosowanie:
Idealnie nadaje się do deserów, głównie dzięki słodkiemu smakowi i zwartemu miąższowi. Nadaje się również do suszenia.

Sadzenie:
Drzewka owocowe sadzimy zarówno wiosną, jak i jesienią.

Zapylacze: 
Amers, Bluefre, Cacańska Lepotica, Cacańska Najbolja, Cacańska Rana, Cacańska Rodna, Empress,  Herman, Ruth Gerstetter

Śliwa Węgierka Dąbrowicka

Śliwa Węgierka Wangenheima

Śliwa Węgierka Wangenheima to drzewo z rodziny różowatych powstałe na skutek naturalnego krzyżowania się różnych gatunków ałyczy i śliwy tarniny. Jest to nieduże drzewo o silnie rozbudowanym systemie korzeniowym z kwiatami zazwyczaj białymi, samopylnymi. Wydaje owoce duże lub średnie o wadze około 30-35g, pestkowce z miąższem łatwo oddzielającym się od pestki. Zawiera liczne związki odżywcze.

Wymagania:
Węgierka nie wymaga bardzo dobrej gleby. Może być uprawiana w miejscach o wysokim poziomie ody gruntowej, natomiast ma duże wymagania co do nasłonecznienia. Woli ciepłe stanowisko z dobrym dostępem do słońca. Dobrze radzi sobie w polskim klimacie, stosunkowo dobrze znosi niskie temperatury, a liście dobrze znoszą przymrozki wiosenne.

Zastosowanie:
Przed posadzeniem powinno się zastosować nawóz z kompostu i przekopanie ziemi w celu ubogacenia gleby w związki. Sadzić węgierkę radzi się jesienią, ponieważ świeżo zakopane korzenie potrzebują dużych ilości wody. Dół wykopany pod śliwę powinien mieć głębokość około 30 cm.

Sadzenie:
Drzewka owocowe sadzimy wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Węgierka Wangenheima

Śliwa Węgierka Wczesna

Śliwa Węgierka Wczesna posiada owoce idealne na surowo, ale także odpowiednie na przetwory, oraz suszenie. Owoce są owalne, wydłużone, średniej wielkości. Skórka gruba, mocna, fioletowa w różnych odcieniach. Miąższ zielono-żółty, soczysty, słodko-kwaśny, łatwo oddzielający się od pestki. Dojrzewają od połowy lipca, do połowy sierpnia. Okres kwitnienia przypada na koniec kwietnia i początek maja, dzięki czemu są piękną dekoracją w ogrodzie.

Wymagania:
Śliwy preferują gleby żyzne, przewiewne, wilgotne, o wysokim odczynie pH. Dla obfitszego plonu, warto stosować nawozy, lub obornik. Najlepszym stanowiskiem do zasadzenia są miejsca słoneczne i ciepłe.

Zastosowanie:
Kwitnące drzewo jest niewątpliwie wspaniałą ozdobą każdego ogrodu. Śliwka Węgierka Wczesna to odmiana deserowa, nadaje się do bezpośredniego spożycia ale świetnie sprawdza się też używana do przetworów, zwłaszcza na powidła. Polecana do uprawy w przydomowych ogrodach, jak i na działkach. Często uprawiana w większych ilościach, gdzie owoce sprzedawane są hurtowo. Owoce dobrze znoszą transport.

Sadzenie:
Młode drzewka najlepiej sadzić, lub szczepić w okresie jesiennym.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Węgierka Wczesna

Śliwa Węgierka Włoska

Śliwa węgierka włoska wydaje plony między 2, a 4 rokiem od posadzenia. Owocuje na pędach dwuletnich oraz długopędach, na których pojawiają się po 2-3 pąki. Odmiana ta zakwita na końcu kwietnia lub na początku maja, dojrzewają natomiast od połowy lipca do pierwszej połowy października. Owoce są węgierki włoskiej są wydłużone, owalne, ze skórką barwy różowofioletowej lub granatowej i złotym miąższem o kwaśnym smaku łatwo oddzielającym się od pestki.

Wymagania:
Pod uprawę śliwy bardzo dobrze nadają się czarnoziemy, rędziny i niezbyt ciężkie mady. Nawadnianie nie jest konieczne na terenach objętych rocznymi opadami wynoszącymi około 600 mm. Woda gruntowa nie powinna podchodzić wyżej niż 1 m. Węgierki są stosunkowo odporne na mrozy, znoszą mrozy do -25°C.

Zastosowanie:
Przed posadzeniem zaleca się nawożenie miejsca pod drzewo kompostami i przekopanie ziemi. Najlepiej sadzić jesienią, ponieważ okazy wstawione do gleby wymagają obfitego podlewania. Dół pod śliwę powinien mieć głębokość około 30 cm, a miejsce szczepu musi znajdować się ponad powierzchnia ziemi.

Sadzenie:
Najlepiej sadzić wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze: 
Renkloda Althana, Renkloda Ulena, Renkloda Zielona,Węgierka Zwykła

Śliwa Węgierka Włoska

Śliwa Węgierka Zwykła

Śliwa węgierka zwykła to odmiana pochodząca z Azji Mniejszej, do Polski sprowadzona z Węgier.  Rośnie średnio silnie. Śliwa Węgierka Zwykła rośnie średnio silnie, tworzy wyniosłą, początkowo stożkowatą, później kulistą koronę o równomiernym zagęszczeniu. Owoce są średniej wielkości (25-30 g), lekko wydłużone, ciemnofioletowe z białym nalotem i małymi, brunatnymi cętkami. Miąższ może mieć różne barwy w zależności od stanowiska uprawy - od żółto-zielonej, przez żółtą do pomarańczowej. Jest dość soczysty, zwarty i jędrny, dobrze oddziela się od pestki.

Wymagania:
Odmiana ta preferuje słoneczne stanowiska i żyzną, umiarkowanie wilgotną glebę. Nie należy uprawiać jej na suchych i ubogich glebach, bo owoce stają się bardzo drobne. Węgierka Zwykła cechuje się dostateczną wytrzymałością na mrozy, kwiaty rzadko uszkadzane są podczas wiosennych przymrozków. Jest bardzo wrażliwa na szarkę i dość odporna na inne choroby. Dość późno wchodzi w okres owocowania - około 4-5 roku po posadzeniu, plonuje corocznie, umiarkowanie obficie. Jest odmianą samopylną.

Zastosowanie:
Węgierka Zwykła to odmiana bardzo popularna ze względu na szerokie zastosowanie śliwek. Nadają się do spożycia bezpośredniego, do suszenia oraz różnego rodzaju przetworów. Odmiana odpowiednia dla sadowników, jak również amatorów ogrodnictwa. Plonuje regularnie, średnio obficie.

Sadzenie:
Śliwę można sadzić od wczesnej wiosny, aż po jesień.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa Węgierka Zwykła

Śliwa japońska Śliwomorela Dapple Dandy

Śliwomorela Dapple Dandy jest krzyżówką moreli ze śliwą japońską, uważaną za najsmaczniejszą. Odmiana ta wyróżnia się bardzo dużą szybkością wzrostu. Drzewo to wydaje dość duże, okrągłe owoce, których skórka jest intensywnie purpurowa. Miąższ tych owoców jest ciemno-czerwony, słodki i soczysty. Odmiana tego drzewa owocowego jest niewielkich rozmiarów, a jej maksymalna wysokość to od 3 do 4 metrów.

Wymagania:
Kolejną charakterystyczną cechą tego drzewa jest to, że wyrośnie i wyda obfite plony na praktycznie każdej, przeciętnej glebie. Natomiast odpowiednim stanowiskiem dla tej odmiany będzie miejsce zaciszne i słoneczne. Roślina ta jest odporna na różnego rodzaju choroby, mróz i niewymagające w uprawie. Jest w stanie przetrwać spadki temperatury nawet do -30 stopni Celsjusza. Dojrzewa ona dość wcześnie, a zbiory jej owoców można już zaczynać pod koniec lipca. Najlepszym miejscami do uprawy tego gatunku znajdują się w miejscach, w których z reguły utrzymuje się niższa temperatura. Śliwomorela Dapple Dandy dobrze owocuje w miejscach wyżej położonych.

Zastosowanie:
Sprawdzi się zarówno posadzona w sadach, jak i ogrodach przydomowych.

Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.

Zapylacze:
samopylna

Śliwa japońska Dapple Dandy