Jabłoń Ariwa
Jabłoń Ariwa idealnie sprawdza się w młodych sadach, a także w uprawie amatorskiej, ponieważ nie wymaga wiele pielęgnacji. Samo drzewo dorasta do około czterech i pół metra, tworząc przy okazji mocne konary. Korona dość regularnym kształcie pełna jest jasnozielonych liści. Mimo że białe kwiaty pojawiają się już wczesną wiosną, odporna jest na mróz. Tylko młode osobniki powinny być dodatkowo zabezpieczane. Najobficiej owocuje, kiedy rośnie na żyznych glebach o obojętnym odczynie gleby. Wymaga dużego nasłonecznienia oraz umiarkowanej wilgotności. Musi rosnąć w obecności innych drzew owocowych, ponieważ jest obcopylna. Co ważne, jest w pełni odporna na parcha oraz mączniaka, przez co nie ma konieczności jej dodatkowej ochrony. Owocuje wczesną jesienią, dając średniej wielkości, czerwone plony. Dzięki słodkiemu smakowi idealnie sprawdzą się przy produkcji przetworów. Okresem, w którym najlepiej ją sadzić, jest późna jesień. Trzeba przy tym pamiętać, aby następnej wiosny przyciąć jej gałązki.
|
Jabłoń Ariwa |
Jabłoń Boiken
Jabłoń Boiken to jedna z najstarszych odmian tego drzewa na świecie. Nie zna się jej dokładnego pochodzenia, oprócz tego, że do Polski dotarła z Niemiec. Drzewo to rośnie dość umiarkowanie, ale już po kilku latach osiąga około cztery metry wysokości. Charakteryzuje się kulistą koroną o dość zwartym przekroju. Niestety jest średnio wytrzymała na mróz oraz choroby grzybowe. Z tego waśnie powodu nie poleca się jej sadzenia przez amatorów, ponieważ wymaga dużej pielęgnacji. Tak jak większość drzew owocowych wymaga nasłonecznionego stanowiska, umiarkowanej wilgotności oraz, oraz żyznego podłoża. Konieczne jest to, aby rosła w obecności innych drzew owocowych, ponieważ to odmiana obcopylna. Owocuje dość oficie, ale wykazuje tendencję do przemienności. Plony są czerwone, a ich rozmiar można śmiało określić jako duży. Nie stosuje się ich w przetwórstwie, ponieważ dobrze się przechowują. Bardzo często plony wytrzymują w chłodniach pół roku od zerwania. Tak, jak wszystkie jabłonie powinno wysadzać się ją do gruntu późną jesienią.
|
Jabłoń Boiken |
Jabłoń Cortland Wicki
Cortland Wicki to dość popularna odmiana jabłoni, którą szczególnie można spotkać w zachodnich Niemczech. Cechuje się dość szybkim wzrostem oraz kulistą koroną z charakterystycznie zwisającymi pędami, które często pozbawione są liści. Podobnie, jak większość jabłoni dorasta do czterech, góra pięciu metrów, po czym rozpoczyna okres obfitego owocowania. Charakteryzuje się niewielkimi listkami oraz dość mizernym kwitnieniem, które błędnie sugeruje, że drzewo w danym roku będzie słabo owocować. Odporna jest na mróz, ale gorzej radzi sobie z parchem, mączniakiem oraz zarazą ogniową, które niezwalczone dostatecznie szybko, mogą zająć całe drzewo. Owocuje we wrześniu, wydając owoce o charakterystycznej, ciemnoczerwonej barwie oraz sporym rozmiarze. Ze względu na dobre przechowywanie, nie używa się tej odmiany do przygotowywania przetworów czy suszenia. Młode drzewa powinno sadzić się późną jesienią, a w następnym roku trzeba przyciąć ich gałązki, nim jeszcze pojawią się na nich pierwsze listki.
|
Jabłoń Cortland Wicki |
Jabłoń Florina
Florina to dość znana w Polsce odmiana jabłoni, którą można spotkać nie tylko w sadach, ale i przydomowych ogródkach. Jak większość jabłoni, wzrost zajmuje jej pierwsze trzy lata, po których rozpoczyna obfite owocowanie. Dorasta do niecałych pięciu metrów, choć częściej można doświadczyć osobników, których wysokość nie przekracza czterech metrów. Tworzy dość mocne korony o regularnych kształtach, które wypełnione są niewielkimi jasnozielonymi liśćmi. Mimo wczesnego kwitnienia jest odporna na mróz. Jej główną zaletą jest to, że mączniak oraz parch, nie mogą wyrządzić jej krzywdy. Co do stanowiska, w którym rośnie. Powinno być nasłonecznione oraz cechować się żyzną glebą o umiarkowanej wilgotności. Obficie owocuje późną jesienią, dając średniej wielkości owoce w kolorze czerwieni. Owoce idealnie nadają się do przetworów oraz deserów, a także dobrze zachowują się podczas procesu suszenia. Najlepszym okresem na wysadzanie tych jabłoni, jest późna jesień oraz bardzo wczesna wiosna. Trzeba wtedy pamiętać o ich przycinaniu.
|
Jabłoń Florina |
Jabłoń Geneva Early
Jabłoń Geneva Early to jedna z odmian, które zbiorczo określa się jako papierówki. Nazwa wywodzi się od typowego kwaśnego smaku oraz konsystencji miąższu. Drzewo to charakteryzuje się dość szybkim wzrostem, który kończy się po osiągnięciu przez nie około czterech i pół metra wzrostu. Utworzona wtedy korona kształtem przypomina unoszący się ku górze owal. Odmiana ta nie należy do najodporniejszych, ponieważ podatna jest zarówno na parcha, mączniaka, jak i zarazę ogniową. Równie słabo radzi sobie z zimnem, już niewielkie przymrozki, mogą w dużym stopniu ją uszkodzić. Aby obfitowała w owoce, powinna być sadzona w miejscach nasłonecznionych o żyznym podłożu o neutralnym odczynie gleby. Nawadnianie nie jest konieczne, ale warto pamiętać o nawożeniu, które powinno odbywać się regularnie. Owocuje wczesnym latem, dając czerwone plony o średnim rozmiarze. Przeznacza się je głównie do przetworów, ze względu na słodko-kwaśny smak. Najlepszym okresem na sadzenie, jest późna jesień, przy czym trzeba pamiętać o tym, aby je przyciąć na początku wiosny.
|
Jabłoń Geneva Early |
Jabłoń Gloster
Jabłoń Gloster to dobrze znana w Polsce odmiana, która przywędrowała do nas z Niemiec. W ciągu trzech pierwszych lat od wysadzenia dorasta do około czterech, góra pięciu metrów, po czym rozpoczyna się okres obfitego owocowania. Drzewo to tworzy mocną koronę o grubych konarach, które są w stanie utrzymać dużą ilość owoców. Mimo dość dobrej odporności na mróz, dość często choruje, Jest w pełni podatna na infekcje parchem oraz mączniakiem. Aby otrzymywać obfite plony, powinno sadzić się ją w nasłonecznionych miejscach, które dodatkowo będą osłonięte od wiatru. Jako przedstawiciel grupy obcopylnych wymaga towarzystwa innych drzew owocowych. Owocuje jesienią, wydając ciemnoczerwone o plony o średnim rozmiarze. Ze względu na swój słodko-kwaśny smak, idealnie odnajduje się nie tylko w deserach, ale również jako dodatek do dań mięsnych. Podobnie, jak w przypadku innych jabłoni, powinno sadzić się ja późną jesienią, a podczas następnej wiosny przyciąć gałązki. Jest to konieczne, aby rozpoczął się szybki wzrost.
|
Jabłoń Gloster |
Jabłoń James Grieve
James Grieve to odmiana jabłoni, którą spotkać można w Polsce bardzo często. Jest to głównie zasługa jej odporności na parcha oraz inne choroby grzybowe. Jak większość jabłoni dorasta do około czterech i pół metra oraz tworzy rozłożyste korony. Sam wzrost trwa około trzech lat, po czym rozpoczyna się okres wzmożonego owocowania. Kolejnym atutem tej odmiany jest to, że również i mróz nie jest jej straszny. Nawet wielodniowe opuszczenie się słupka rtęci poniżej minus dwudziestu stopni Celsjusza, nie powinno mu zagrozić. Tak, jak większość jabłoni, odmiana ta jest obcopylna, dlatego powinna rosnąć w większych skupiskach drzew owocowych. Jeśli ma obficie owocować, musi rosnąć w nasłonecznionych lokacjach o żyznej glebie. Jeśli chodzi o wilgotność, powinna być umiarkowana, więc nie ma potrzeby dodatkowego jej podlewania. Owocuje late, wydając jasnoczerwone owoce, które łatwo mieszczą się w dłoni. Hoduje się je z przeznaczeniem deserowym, ponieważ idealnie nadają się na przetwory oraz suszenie.
|
Jabłoń James Grieve |
Jabłoń Katja
Drzewem, które często można spotkać w Polskich sadach, jest jabłoń Katja, którą mimo początkowego szybkiego wzrostu, dość wolno rośnie. Jest to więc dobra odmiana dla przydomowych ogródków, ponieważ niekonieczne jest jej ciągłe przycinanie. Podobnie, jak większość odmian tego drzewa, dorasta do około czterech metrów, przy okazji tworząc wzniesioną koronę o dość luźnym przekroju. Odmianę te zalicza się do jednych z najbardziej odpornych na mróz oraz choroby grzybicze, ale jednak aby uzyskać obfite plony, trzeba wysadzać ją w odpowiednich lokacjach. Katja wymaga dużego nasłonecznienia oraz żyznej gleby o obojętnym odczynie. Nie ma również konieczności jej podlewania, ponieważ wystarcza jej umiarkowana wilgotność. Owocuje późnym latem, wydając ciemnoczerwone owoce o średnim rozmiarze. Ze względu na słodko-kwaśny smak, przeznacza się je do deserów. Okresem, w którym powinno się ją wysadzać, jest druga połowa października, przy czym trzeba pamiętać o podcięciu gałązek na początku kolejnej wiosny.
|
Jabłoń Katja |
Jabłoń Paulared
Jabłoń Paulared jest to amerykańska odmiana tego słynnego drzewa. Nie należy ono do łatwych w uprawie, ponieważ dość wolno rośnie. Mimo tego faktu po kilku latach od posadzenia dorasta do około czterech i pół metra wysokości. Tworzy dość nietypową koronę o kulistym kształcie z dużą tendencją do opadania konarów. Liście są ciemnozielone, które w okolicach kwietnia dość ciekawie prezentują się koło białych, pojedynczych kwiatów. Odmiana ta nie należy do najodporniejszych, źle znosi infekcję parchem oraz mączniakiem. Dość jednak dobrze broni się przed mrozem, choć długotrwałe obniżenie temperatury, może im szkodzić. Owocuje późnym latem, dając ciemnoczerwone owoce z widocznym, woskowym nalotem. Idealnie nadają się one do przetworów oraz deserów, ponieważ uwalniają specyficzny aromat podczas obróbki cieplnej. Sadzić powinno się je jesienią, koniecznie w pobliżu innych drzew owocowych, ponieważ jest to odmiana obcopylna. Wymaga również stanowiska nasłonecznionego oraz umiarkowanej wilgotności.
|
Jabłoń Paulared |
Jabłoń Red Boskoop
Jedną z ciekawszych odmian jabłoni jest Red Boskoop. Pochodzi ona z Holandii, a do nas przywędrowała głównie za sprawą wielkości owoców. Są one naprawdę duże oraz kulisto baryłkowate. Jak większość jabłoni w sadach, dorasta do około czterech i pół metra, co zajmuje jej niecałe trzy lata. Po tym okresie rozpoczyna obfite wydawanie plonów. Owoce tego drzewa są rumiano czerwone, co kontrastuje z niewielkimi, jasnozielonymi liśćmi. Dość dobrze odnajduje się w naszym klimacie, ponieważ niestraszny jest jej mróz, o ile nie temperatura nie spada poniżej minus trzydziestu stopni. Niektóre egzemplarze mogą nie poradzić sobie z takim chłodem. Jeśli chodzi o jej wymagania, najobficiej owocuje na stanowiskach nasłonecznionych o żyznej glebie. Owocuje jesienią, zbiory zatem najlepiej rozpoczynać w połowie października. Dzięki korzennemu posmakowi owoce tego drzewa idealnie nadają się do deserów, przetworów oraz produkcji cydru. Dzięki temu, że miąższ jest zwarty, można śmiało poddawać je procesowi suszenia.
|
Jabłoń Red Boskoop |
Komentarze
Prześlij komentarz