Wiśnia (Prunus cerasus) odmiany:
Wiśnia Debreceni z Botermo
Wiśnia Debreceni Botermo to jedna z węgierskich odmian wiśni pospolitej, nazywana również Debreczynką. Drzewa charakteryzują się silnym wzrostem, posiadają wzniosłą koronę o sztywnych gałęziach. Na długich ogonkach rosną średniej wielkości liście, a każdy z nich ma po dwa duże przylistki. Drzewa w okresie kwitnienia są bardzo dekoracyjne, pokryte wieloma białymi, beżowymi lub kremowymi kwiatostanami. Owoce tej odmiany są bardzo duże (ok. 6-7 g.), żywoczerwone, w kształcie sercowate, posiadają niewielką pestkę. Miąższ owocu jest słodko – kwaskowaty i smaczny. Odmiana ta jest odmianą średniowczesną, owocującą obficie oraz regularnie. Drzewa kwitną na przełomie kwietnia i maja, jednak mimo wczesnego kwitnienia pąki są odporne na mróz i bardzo dobrze sobie radzą z wiosennymi przymrozkami. Owoce wiśni osiągają dojrzałość zbiorczą w pierwszej dekadzie lipca, jednak warto zaznaczyć, iż przy łagodnej wiośnie i ciepłym lecie mogą być gotowe do zbioru nawet już pod koniec czerwca.Wymagania:
Owoce tego gatunku preferują stanowiska słoneczne, ewentualnie półcieniste. Gleba powinna być głęboka i przepuszczalna o wysokiej zawartości wapnia. W celu prawidłowego wzrostu drzew, należy zadbać o to, aby gleba nie była zbyt zimna oraz nadmiernie wilgotna. Dużą zaletą tej odmiany jest mrozoodporność oraz niska wrażliwość na choroby.
Zastosowanie:
Odmianę tę poleca się zarówno do uprawy w sadach towarowych jak i prywatnych działkach i ogrodach.
Sadzenie:
Drzewa należy sadzić w okresie wiosennym oraz jesienią.
Zapylacze: Koral, Łutówka, Nefris
 |
| Wiśnia Debreceni z Botermo |
Wiśnia Groniasta z Ujfehertoi
Wiśnia Groniasta z Ujfehertoi to stara odmiana wiśni, pochodząca z Węgier, którą uprawia się ze względu na smaczne i zdrowe owoce. Drzewa początkowo rosną silnie i szybko się rozrastają, w starszym wieku rosną średnio silnie i finalnie osiągają wysokość nawet do 5 m. Drzewa mają jajowatą koronę o dużej gęstości. Liście są eliptyczne o nieco ząbkowanych zakończeniach. Owoce tej odmiany są duże (ok. 6-7 g), o nerkowatym kształcie. Skórka jest ciemnoczerwona, pozbawiona jakichkolwiek przebarwień, lekko prześwitująca. Miąższ jest równie czerwony, dobrze odchodzący od pestki. Co ważne, sok owocu nie wycieka podczas zbierania i odrywania szypułki. Gatunek odporny jest na transport. Odmiana ta w okres owocowania wchodzi dość wcześnie, bo już w 2 – 3 roku po posadzeniu, dając obfite plony. To odmiana, która wcześnie kwitnie – na przełomie kwietnia i maja, wówczas drzewo pokrywa się licznymi kwiatami w jasnych kolorach wydzielającymi przyjemny i subtelny zapach. Owoce należy zbierać w połowie lipca, wtedy też osiągają dojrzałość zbiorczą.
Wymagania:
Odmiana ta wymaga słonecznego i ciepłego stanowiska, w miejscu osłoniętym od wiatru. Do prawidłowego wzrostu potrzebuje dobrze zdrenowanej, przepuszczalnej oraz umiarkowanie wilgotnej gleby. Zaletą gatunku jest odporność na mróz oraz choroby.
Zastosowanie:
Wiśnia Groniasta z Ujfehertoi ma uniwersalne zastosowanie – może być sadzona zarówno w przydomowych ogrodach jak i sadach towarowych.
Sadzenie:
Młode drzewka należy sadzić wiosną i jesienią.
Zapylacze: Koral, Łutówka, Nefris
 |
| Wiśnia Groniasta z Ujfehertoi |
Wiśnia Kelleris
Wiśnia Kelleris jest odmianą duńską, uprawianą głównie ze względu na smaczne i zdrowe owoce. Drzewo rośnie średnio silnie, tworząc gęstą i szeroką, odwrotnie stożkowatą koronę o dość grubych gałęziach zakończonych licznymi krótkopędami. Z wiekiem stają się bardziej rozłożyste. Owoce tej odmiany są dość duże – ich waga mieści się w granicy 5-6 g, o lekko wydłużonym i spłaszczonym kształcie. Skórka jest ciemnowiśniowa i lśniąca, pokryta białymi kropeczkami. Miąższ również jest ciemnoczerwony, zwarty, dosyć słodki i soczysty, łagodny w smaku. Zaletą tej odmiany jest to, iż silnie barwiący, rubinowy sok owocu nie wycieka podczas odrywania szypułki, co sprawia, iż odmiana ta nadaje się do przechowywania oraz transportu. Odmiana ta wchodzi stosunkowo wcześnie w okres owocowania, zazwyczaj owocuje już w 2-3 roku uprawy, dając dużo plonów i owocując rokrocznie. Odmiana Kelleris jest odmianą średnio wczesną, owoce należy zbierać w pierwszej połowie lipca, wówczas osiągają one dojrzałość zbiorczą.Wymagania:
Najlepszym miejscem do sadzenia są stanowiska słoneczne, ciepłe oraz nieco przewiewne. Gleba powinna być żyzna, przepuszczalna, umiarkowanie wilgotna, niezbyt ciężka oraz o obojętnym odczynie.
Zastosowanie:
Odmianę tę cechuje dobra mrozoodporność. Odmianę tę najlepiej sadzić w przydomowych ogrodach lub działkach za miastem.
Sadzenie:
Młode drzewka należy sadzić wczesną wiosną bądź w okresie jesiennym.
Zapylacze: Odmiana samopylna.
 |
| Wiśnia Kelleris |
Wiśnia Lucyna
Wiśnia Lucyna jest popularną polską odmianą powstałą w wyniku skrzyżowania ‘Łutówki’ i ‘Schirpotreb’. Wiśnie tą charakteryzuje silny wzrost. Tworzy rozłożyste, zagęszczone korony. Owocuje ona już w drugim roku po posadzeniu. Owoce osiągają średnią wielkość od 5 do 6 gram. Posiadają lekko spłaszczone kształty i ciemnoczerwony kolor. Owoce dojrzewają w drugiej połowie lipca. Miąższ wiśni jest słodki, lekko kwaskowaty i bardzo smaczny. Plonowanie rośliny jest regularne i umiarkowane.Wymagania:
Wiśnia Lucyna wymaga stanowiska słonecznego, zacisznego, ciepłego, na którym ryzyko przemarzania kwiatów wiosną będzie niskie. Gleba dla tej wiśni powinna być nie zbyt ciężka, głęboka. Ponadto gliniasta lub piaszczysta. To ostanie zależy od typu sadzonki jaki kupimy. Antypka lepiej przyjmuje się na lżejszych glebach piaszczystych, szczepy czereśni ptasiej natomiast dobrze rosną w glebach gliniastych. Młode wiśnie są wrażliwe na niedobór wody. Zaleca się ściółkowanie ich obornikiem. Należy sadzić w rozstawie nie mniejszej niż 5 x 3 m.
Zastosowanie:
Jest wysoko odporna na choroby co pomogło rozpowszechnić ją w uprawie amatorskiej. Nadaje się do spożywania na surowa jak i na przetwory. Ma także właściwości lecznicze. Pomaga ona w filtrowaniu nerek oraz oczyszczaniu z organizmu zbędnych produktów przemiany materii.
Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.
Zapylacze: Odmiana samopylna.
 |
| Wiśnia Lucyna |
Wiśnia Łutówka
Wiśnia Łutówka to jedna z najstarszych oraz najbardziej rozpowszechnionych odmian wiśni pospolitej w Polsce. Jest to odmiana samopylna. Drzewa rosną średnio silnie, tworząc z reguły rozłożystą koronę o kulistym kształcie. Gałęzie drzewa mają tendencję do zwisania oraz ogołacania się. Liście są średniej wielkości, charakteryzują się dużą mięsistością, ich ogonki są długie i sztywne. Owoce tego gatunku są dosyć duże (5-7 g). Skórka owoców jest mocna i ciemnobrązowa, a ich miąższ jest ciemnoczerwony, soczysty oraz kwaśny, dobrze oddziela się od pestki. Sok jest barwiący, ciemnoczerwony. Zaletą owoców Łutówki jest odporność na pękanie podczas deszczu. Odmiana ta w okres owocowania wchodzi stosunkowo szybko, bowiem w 2 – 3 roku po posadzeniu, owocując obficie oraz regularnie. Drzewa kwitną na przełomie kwietnia i maja, a białe kwiaty, które się wówczas pojawiają są odporne na niekorzystne warunki atmosferyczne. Owoce tej odmiany dojrzewają dość późno, bowiem na przełomie lipca i sierpnia.Wymagania:
Odmiana wymaga słonecznego, ciepłego stanowiska. Preferuje gleby żyzne, lekkie i średnio wilgotne o odczynie obojętnym bądź lekko kwaśnym. Należy zadbać, żeby gleba nie była gliniasta i podmokła. Odmiana ta jest dość odporna na mróz.
Zastosowanie:
Łutówka nadaje się zarówno do uprawy towarowej jak i amatorskiej.
Sadzenie:
Młode drzewka należy sadzić wiosną oraz w okresie jesiennym.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia Łutówka |
Wiśnia Nana
Wiśnia Nana to odmiana rumuńska, deserowa, charakteryzująca się wysoką odpornością na choroby. Drzewa rosną średnio silnie, tworzą bardzo rozłożystą, lecz umiarkowanie zagęszczoną koronę. Owoce tej odmiany są średniej wielkości (o wadze ok. 5 g) o kulistym lub lekko sercowatym kształcie. Początkowo skórka owoców jest jasnoczerwona, natomiast w pełni dojrzewania staje się intensywnie ciemnoczerwona. Owoce tej odmiany są soczyste i słodko – kwaśne. Ich miąższ oraz sok mają intensywnie czerwony kolor. Charakteryzują się dość dużą pestką. Odmiana ta w okres owocowania wchodzi dość wcześnie, daje co roku obfite plony. Owoce tej odmiany dojrzewają w pierwszej dekadzie lipca, jednak fakt, iż nie pękają podczas deszczu pozwala na ich późniejszy zbiór.Wymagania:
Najodpowiedniejszym miejscem do sadzenia są stanowiska słoneczne. W celu szybkiego wzrostu, drzewka należy sadzić na glebie bogatej w wapń, zapewniając stanowisko umiarkowanie wilgotne. Odmiana ta charakteryzuje się wysoką odpornością na choroby, przede wszystkim na raka bakteryjnego, drobną plamistość liści oraz brunatną zgniliznę, która stosunkowo często dotyka innego gatunki drzew pestkowych.
Zastosowanie:
Odmianę tę poleca się zarówno do uprawy w sadach towarowych, jak i przydomowych ogrodach oraz działkach za miastem.
Sadzenie:
Młode drzewka najlepiej sadzić w okresie wiosennym oraz jesienią.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia Nana |
Wiśnia Nefris
Wiśnia Nefris jest to samopylna odmiana polskiego pochodzenia. Została ona opisana i znaleziona przez profesora Zaliwskiego w Łochowie. Drzewa tej odmiany są pół karłowate. Rosną średnio silnie. Korony są owalne oraz dość zagęszczone. Gałęzie skierowane są pionowo do góry. Wiśnia,,Nefris" owocuje corocznie, wydaje przy tym obfite plony. Liście rośliny są średniej wielkości o głęboko piłkowanych brzegach, rozszerzające się od nasady ku wierzchołkowi. Wiśnia ta kwitnie średnio wcześnie. Posiada ona białe kwiaty, które pod koniec kwitnienia różowieją. Owoce tej wiśni są średniej wielkości od około 5 do 6 gram. Ponadto są kuliste i ciemnoczerwone. Zaletą jest to że ich ciemny sok nie wycieka podczas zbiorów.Wymagania:
Wiśnia Nefris preferuje stanowisko nasłonecznione. Gleba natomiast powinna być lekka, piaszczysta typu V oraz umiarkowanie wilgotna, a odczyn lekko kwaśny. Nie wymaga ona sąsiedztwa z innymi wiśniami. Młode wiśnie należy przycinać wiosną o 1/3 ich długości gałązek, w celu przywrócenia równowagi pomiędzy korzeniami a częścią nadziemną oraz nadanie odpowiedniego kształtu koronie młodego drzewka. Jeśli jednak drzewko sadzimy jesienią to przycinamy je podczas pierwszej wiosny.
Zastosowanie:
Wiśnia ta jest jedną z najlepszych odmian przemysłowych. Ponadto idealnie nadaje się na przetwory, jak i owoce deserowe.
Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia Nefris |
Wiśnia North Star
Wiśnia North Star charakteryzuje się słabym wzrostem. Korona drzewa początkowo jest jajowata, natomiast w starszym wieku – kulista o cienkich, elastycznych gałęziach, bez skłonności do zwisania, o licznych, drobnych krótkopędach. Drzewo tej odmiany posiada cienkie gałęzie oraz wąskie, drobno ząbkowane liście o metalicznym połysku, które niewątpliwie stanowią istotny element dekoracyjny. Taka budowa sprawia, iż istnieje możliwość gęstego sadzenia, a to spowoduje duże zbiory przy produkcji towarowej. Owoce tej odmiany są średniej wielkości bądź małe (ok. 3- 4, 5 g) o kształcie szeroko kulistym lub nerkowatym, spłaszczonym u szypułki. Skórka owoców jest błyszcząca, ciemnoczerwona z mahoniowym odcieniem. Miąższ jest koloru ciemnoczerwonego, delikatny, bardzo soczysty, średnio kwaśny, określany jako smaczny. Sok jest barwiący w kolorze ciemnoczerwonym, nie wycieka po oderwaniu owocu od szypułki. Owoce są odporne na pękanie i transport. Odmiana ta wchodzi w okres owocowania wcześnie, owocując obficie i bardzo obficie, zazwyczaj regularnie. Owoce tej odmiany dojrzewają na początku lipca.Wymagania:
Odmiana ta wymaga słonecznego stanowiska oraz umiarkowanej wilgotności. Gleba powinna być żyzna o obojętnym odczynie. Bardzo dużą zaletą tej odmiany jest mrozoodporność oraz mała wrażliwość na choroby.
Zastosowanie:
Ze względu na budowę drzew, odmiana ta idealnie nadaje się do uprawy w sadach towarowych czy w nasadzeniach amatorskich, gdzie owoce przeznaczone są na sprzedaż hurtową.
Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia North Star |
Wiśnia Pandy 103
Wiśnia Pandy ( znana także pod nazwą Köröser) jest jedną z najsmaczniejszych odmian wiśni. Pochodzi ona z Węgier. Obecnie odmiana ta uprawiana jest głównie w Polsce oraz Czechach, natomiast na Węgrzech jest ona mało znana. Roślina jest silnie rosnąca o kulistej na początku, a potem jajowatej, przejrzystej koronie. Odmiana zaliczana do średniowczesnych. Kwiaty ukazują się w jasnych barwach. Zwykle są białe, rzadziej beżowe, czy jasno kremowe. Wiśnia,,Pandy" posiada grube i wysoko wzniesione gałęzie. Pokryte one są licznymi krótkopędami zakończonymi długimi eliptycznymi liśćmi o piłkowanym brzegu. Liście te są błyszczące i intensywnie ciemnozielone. W okres owocowania wchodzi najczęściej w trzecim roku po posadzeniu.Wymagania:
Wiśnia ta preferuje stanowiska słoneczne nieco przewiewne oraz ciepłe. Gleba natomiast musi być przepuszczalna i umiarkowanie wilgotna. Wiśnie należy przycinać, aby jej owoce nie marniały z roku na rok. Zaleca się także użyźnić glebę.
Zastosowanie:
Wiśnia Pandy idealnie nadaje się do przyrządzania smacznych napojów, jak i dżemów. Nadaje się także do przyrządzania domowych nalewek. Odmiana ta polecana jest w szczególności osobom chorym na serce oraz mającym kłopoty z nerkami.
Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.
Zapylacze: Koral, Łutówka, Nefris
 |
| Wiśnia Pandy 103 |
Wiśnia Sabina
Wiśnia Sabina to mieszanka odmian Łutówka oraz Schrpotreb. Jej drzewa są silne i posiadają dużą, kulistą koronę. Jej liście są średniej wielkości o eliptycznym kształcie, a jej gałęzie są sztywne. Owocuje bardzo obficie i szybko, bowiem już w drugim roku po posadzeniu.Wymagania:
Nie ma specjalnych wymagań siedliskowych – potrzebuje jedynie miejsca nasłonecznionego oraz osłoniętego od wiatru. Uprawa Sabiny nie stanowi problemu nawet na piaszczystych gruntach. Ta odmiana wiśni charakteryzuje się dużą odpornością na choroby i mróz oraz, co ciekawe, jest całkowicie odporna na raka i moniliozę.
Zastosowanie:
Wiśnia Sabina głównie stosowana jest w celach deserowych – idealnie nadają się do tworzenia przetworów oraz jedzenia „na surowo”. Sadzone są zarówno w celach sprzedaży hurtowej jak i w uprawach amatorskich. Zaleca się sadzenie w terminach od początku marca do początku maja. Pierwsze owoce pojawiają się po dwóch latach, kwitnie na przełomie kwietnia i maja, natomiast dojrzewa na początku lipca. Ma średniej wielkości owoce trudno odrywające się od szypułek.
Sadzenie:
Drzewka owocowe najlepiej sadzić wiosną lub jesienią.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia Sabina |
Wiśnia Szklanka
Wiśnia Szklanka jest jedną ze starszych i bardzo smacznych odmian wiśni. Drzewa charakteryzują się silnym wzrostem, tworząc początkowo korony szerokostożkowe, później zaś kuliste, czasami lekko zagęszczające i zatracające przewodnik. Owoce tej odmiany są małe bądź średniej wielkości (ok. 5- 5, 5 g), o żółto-kremowym, stosunkowo miękkim, soczystym i wyraźnie kwaskowatym miąższu oraz charakterystycznym dla tej odmiany bezbarwnym soku, określane jako smaczne. Pestka owoców jest mała oraz kulista. Szypułka zaś jest średniej grubości, zwykle o długości 30-40 mm. Odmiana ta w okres owocowania wchodzi dość wcześnie. Drzewa w młodym wieku dają umiarkowanie obfite plony, natomiast w starszym – obfite. Owoce tej odmiany dojrzewają w drugiej połowie czerwca, jednak mogą zostać na drzewie kilka dni dłużej, ponieważ nie pękają oraz nie gniją. Kolejną ich zaletą jest to, iż owoce wiśni w przeciwieństwie do innych wczesnych odmian nie są zjadane przez ptaki. Idealnie nadają się do robienia kompotów.Wymagania:
Najodpowiedniejszym miejscem do sadzenia są stanowiska słoneczne. Gleba powinna być żyzna o obojętnym odczynie oraz umiarkowanej wilgotności. Odmiana ta jest mrozoodporna - zawiązki owocowe rzadko są uszkadzane przez wiosenne przymrozki. Wiśnia Szklanka odporna jest również na choroby, w szczególności na drobną plamistość liści i moniliozę.
Zastosowanie:
Odmianę tę poleca się głównie do uprawy amatorskiej w sadach, czy ogrodach.
Sadzenie:
Najlepiej wczesną wiosną lub jesienią.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia Szklanka |
Wiśnia Wanda
Wiśnia Wanda jest odmianą średniowczesną, polskiej hodowli. Roślina rośnie średnio silnie. Tworzy rozłożystą, gęstą koronę. Owoce wiśni Wanda są małe, kuliste oraz ciemnoczerwone. Sok posiada intensywną, czerwoną barwę. Miąższ owocu jest czerwony, średnio zwięzły i kwaskowaty. W okres owocowania wiśnia ta wchodzi w drugim lub trzecim roku od posadzenia. Dojrzałość zbiorczą osiąga w połowie lipca. Jest to wiśnia samopłodna. Odmiana ta jest bardzo stara i niewiadomego pochodzenia. Najprawdopodobniej jednak holenderskiego bądź francuskiego. Uprawiana jest we wszystkich krajach w których uprawia się wiśnie. W naszym kraju wiśnia Wanda jest znana od dawna i bardzo popularna.Wymagania:
Stanowisko dla tej rośliny powinno być słoneczne. Gleba natomiast dla tej wiśni powinna być żyzne, przepuszczalne, ciepłe, dość wilgotne, o pH lekko kwaśnym od 6, 2 do 6, 8. Odmiana ta bardzo chętnie zjadana jest przez ptaki. Wolnostojące drzewa morwy mogą w perspektywie 12-15 lat znacząco wpłynąć na zmniejszenie zapotrzebowania ptaków na owoce wiśni. Po za nawożeniem warto stosować wieloskładnikowe nawozy mineralne przeznaczone do zasilnia drzew i krzewów owocowych.
Zastosowanie:
Owoce tej wiśni wykorzystywane są do produkcji jogurtów, serków owocowych i nadzienia do ciast, pączków, pierogów oraz lodów. Liście natomiast wykorzystuje się do produkcji mydła. Miąższ i sok z wiśni działają antyseptycznie.
Sadzenie:
Sadzenie odbywa się na wiosnę i na jesień.
Zapylacze: Odmian samopylna.
 |
| Wiśnia Wanda |
Komentarze
Prześlij komentarz